تئوریهای علمی روابط عمومی

وقتی از علم روابط عمومی سخن می گوییم معنای آن این است که روابط عمومی از مجموعه ای از نظریات و الگوهای علمی تابعیت می کند و اجرای فعالتیهای آن بایستی بر مبنای اصول حرفه ای و علمی باشد زیرا یکی از مولفه های اصلی علم نظریه است.
در واقع و در مفهومی دیگر بایستی گفت کسانی که روابط عمومی را علم نمی دانند آشنایی کافی به اطلاعات و دانش تولید شده در این حوزه ندارند و به همین واسطه علاقه وافری به مدیریت و اجرای سلیقه ای فعالیتها دارند که نتیجه آن کج سلیقه گی است.
روابط عمومی علمی در تئوریهای زیربنایی خود از علوم جامعه شناسی، ارتباطات، مدیریت، علوم سیاسی، روانشناسی و... کمک می گیرد و مبناهای علمی و تئوریک خود را بطور خاص از علوم ارتباطت اجتماعی اخذ می کند و بطور گسترده علم را بصورت چند رشته ای و بین رشته ای به کار می گیرد.
عدم توجه روابط عمومی ها به کار علمی تبعات بیشماری از جمله روی آوردن روابط عمومی به امور روزمره و اجرای گسترده فعالیتهای تبلیغاتی و خدماتی است.
برخی از نگاههای تقلیل گرا و تحقیر آمیز در مدیران ارشد سازمان نسبت به روابط عمومی از همین نگاه درون نهادی مدیران روابط عمومی نشات می گیرد که روابط عمومی را علم نمی دانند و برای توسعه علمی روابط عمومی تلاش نمی کنند. شاهد این گفته همین بس که مدیران روابط عمومی حداقل ارزش، وقت و زمان را برای تحقیق، برنامه ریزی و ارزیابی قایل هستند و تقریبا نزدیک به 80 درصد از هزینه های روابط عمومی را در زمینه تبلیغات خرج می کنند.
در واقع وقتی رویکرد علمی فراموش می شود هم سازمان و هم مشتریان ضرر می کنند اما وقتی شما رویکرد علمی به روابط عمومی دارید هم به روابط عمومی و هم به سازمان یاری می رسانید.
در حال حاضر مشاهدات نشان می دهد که غیر از فقدان نگاه علمی به روابط عمومی در بین مدیران روابط عمومی کشور، موضوعی که هم از سوی روابط عمومی ها و هم از سوی صاحب نظران این تخصص کمتر مورد توجه و تاکید است طراحی و تدوین لگوهای تخصصی و کاربردی روابط عمومی برای حوزه های متنوع شغلی است.
بطور مثال مجموعه های ورزشی به الگوهای تخصصی و کاربردی خاص روابط عمومی محتاج است تا بتواند با طراحی این ابلگوها وجه تمایز کار روابط عمومی را در این گونه سازمانها نشان دهد. البته طراحی الگوهای تخصصی نیازمند نگاه علمی مدیران روابط عمومی هاست تا با ترکیب تجربیات خود و بهره مندی از دانش افراد صاحب نظر به عنوان مشاور یا محقق نسبت به این مهم اقدام کنند.
بررسی مدلهای روابط عمومی که تاکنون در جهان ارایه شده است نشان می دهد که مدلهای روابط عمومی در قالب سه دسته مدل: مدلهای مفهومی، مدلهای کاربردی و مدلهای علمی به روابط عمومی ها عرصه شده است. که البته در عمل سهم مدلهای کاربردی بیشتر از سایر مدلهاست.
الگوهای تخصصی برای حوزه های مختلف شغلی روابط عمومی می تواند بخش قابل اعتنایی از مشکلات را کاهش داده و یا از ایجاد مشکلات و بحران ها پیشگیری کند.
واقعیت این است که تئوریهای علمی روابط عمومی، توانایی تعیین مسیر و پیشگیری از انحراف روابط عمومی را دارد اما حل بسیاری از مشکلات به علت فقدان الگوهای تخصصی و کاربردی و عدم آموزشهای کافی و فقدان متخصصان حرفه ای در روابط عمومی ها یا حل نمی شود یا فقط موقتا رفع رجوع می شود.